Po przyjemnej części pierwszej postanowiłem kontynuować nadrabianie sagi o czarodziejach, i tak oto jestem już po Komnacie Tajemnic. Nim wziąłem się za oglądanie przygód Harry'ego, słyszałem, że pierwsze 2 filmy są bardziej dla dzieci, gdy od trójki ma być coraz mroczniej. Choć faktycznie widać, że dwójka również kierowana jest do tej samej grupy wiekowej, co jedynka (pomijając sugestię, że mała dziewczynka napisała palcem umoczonym kocią krwią napis), tak trzeba przyznać, że Komnata fabularnie stoi wyżej od Kamienia. Pomimo tego, że ogólnie Kamień Filozoficzny mi się podobał, to miałem wrażenie, że główny wątek jest raczej pretekstem do pokazania, jaki ładny zamek zrobili twórcy. Tymczasem główny wątek Komnaty Tajemnic jest naprawdę angażujący i można się w niego nieźle wciągnąć, co czyni ten film (pewnie dziwnie to zabrzmi, ale co tam) dobrym kinem detektywistycznym. Na plus jest też to, że można się z drugiej części dowiedzieć nieco więcej o historii Hogwartu i Voldemorta. W przypadku tego drugiego ciekawe jest to, że choć wciąż o głównym antagoniście prawie nic nie wiem, to po tej części, jeszcze bardziej chcę zobaczyć kolejne filmy z tej serii, gdyż mój głód wiedzy odnośnie jego postaci, jedynie się wzmógł. Stwierdzam zatem, że twórcy odwalili tym samym kawał solidnej reklamy.
To tyle z recenzji, ale podzielę się jeszcze moją luźną rozkminą: Zgredek to taki Smeagol, tyle że bez swojej drugiej jaźni, Golluma.